Historia miasta sięga XI w. kiedy do książę Rusi Kijowskiej Jarosław I Mądry założył tu fort Juriew. Od tego czasu miasto znajdywało się pod władaniem wielu różnych narodowości. Pod koniec XVI w. władzę nad Tartu, zwanym wtedy Dorpatem, sprawowała Rzeczpospolita Obojga Narodów, a Dorpat był wtedy stolicą województwa dorpackiego. Niedługo później władzę nad miastem przejęli Szwedzi, a później Rosjanie. Mimo długotrwałego panowania Rosjan, miasto ze względu na działalność niemieckiego-języcznego Uniwersytetu, długo znajdowało się pod wpływem Prus. W okresie międzywojennym miasto weszło w skład niepodległej Estonii i przyjęło estońską nazwę Tartu. Po II WŚ Tartu, jak i cała Estonia, znalazły się w rękach sowietów aż do odzyskania niepodległości przez Estonię w 1991 roku. Obecnie Tartu jest drugim co do wielkości miastem w kraju i stanowi ważny ośrodkek naukowy i turystyczny. Liczy 103 tys. mieszkańców (2009).