Trzecie najdalej wysunięte na północ miasto w kolekcji (67°30′N 64°02′E), położone w Republice Komi, nad rzeką Workutą. Lokalizacja poza kołem podbiegunowym północnym sprawia, że okoliczny klimat wybitnie nie sprzyja osadnictwu. Zima trwa tutaj około 8 miesięcy w ciągu roku, a na przełomie grudnia i stycznia występuje noc polarna. Średnia temperatura w styczniu sięga poniżej -20°C. W porze letniej (średnio 13°C w lipcu) wierzchnia pokrywa wiecznej zmarzliny roztapia się, tworząc mokradła i błota. Niezbędne do poruszania się pieszo staje się wówczas specjalne, wysokie i nieprzemakalne obuwie. Budynki zaś, buduje się tutaj na specjalnych, betonowych, palach. Takie warunki sprzyjają także mnożeniu się plag meszek i komarów. Niezbędne stają się więc także moskitiery i nakomarniki (nakrycia głowy wyposażone w siatki). Jakby tego było mało, miasto jest odcięte od samochodowych szlaków komunikacyjnych. Dotrzeć tu można tu właściwie jedynie koleją bądź samolotem, chyba że podróżny przygotowany jest na morderczy off-road. Najbliższa asfaltowa droga dojazdowa od strony europejskiej kończy się jakieś 800km od Workuty. Dużo bliżej jest stąd do oddalonego o jakieś 150km na południowy-wschód nienieckiego Salehardu », jednakże tu na przeszkodzie stają dzikie i nieznane, północne obrzeża gór Ural - stanowiące granicę pomiędzy Komi a Nieńcami. Aż trudno uwierzyć, że z takimi warunkami zmaga się 52 tys. mieszkańców miasta (2021). Przyczyną osadnictwa na tych terenach są złoża węgla kamiennego. Workuta założona została w 1936 r., a w 1943 r. otrzymała prawa miejskie. W latach 1938-1960 stanowiła miejsce zsyłek. Wrogowie sowieckiego reżimu (m.in. z Polski i Niemiec) trafiali tu do łagrów i zmuszani byli do katorżniczej pracy w miejscowych kopalniach. W kulminacyjnym momencie pracowało tu około 73 tys. więźniów (1951). Szczyt gospodarczy miasta przypadł na końcówkę lat 80-tych, Workuta liczyła wtedy około 115 tys. mieszkańców. Od tego czasu miasto systematycznie się wyludnia. Depopulacja miasta i okolicznych wiosek sprawia, że tysiące mieszkań stoi tu dziś pustych i zniszczonych, nadając Workucie apokaliptyczny wizerunek.
Poniżej zaprezentowany bilet jest jednym z najcenniejszych okazów w kolekcji!

Warto jeszcze wspomnieć parę słów o nazwie i herbie miasta. Nazwa bowiem wywodzi się z języka nienieckiego i oznacza dużo niedźwiedzi. Zagadkę więc stanowi obecność renifera (a nie niedźwiedzia) w miejskim herbie.

---

Zobacz także bilet z innego miasta Republiki Komi: Syktyvkar »

źródło obrazka: https://pl.wikipedia.org/wiki/Workuta#/media/Plik:Coat_of_Arms_of_Vorkuta.svg ; autorstwo: Hellerick